Ik zit al een paar jaar niet meer in het onderwijs, maar ik weet wel heel erg goed dat het drama van luizen tegenwoordig iets heftiger is. Die rotbeesten kunnen inmiddels aardig goed tegen alle middeltjes en zijn maar lastig uit te roeien. Daarom is het ontzettend belangrijk dat je zorgt dat je ze niet krijgt: Luizencapes zorgen er voor dat de luizen niet over kunnen lopen van jas naar jas, verkleedkleren moeten regelmatig gewassen worden en na elke vakantie worden alle kinderen gecontroleerd. Tot nu toe hebben we met Kira geluk gehad; bij iedere controle bleek ze luizenvrij.
Tot nu toe inderdaad… Afgelopen zondag zat ze voor me op de bank en ineens zag ik bij haar kruin een behoorlijk aantal witten stipjes. Alle alarmbellen gingen rinkelen en in de badkamer, toen we met de netenkam verder controleerden, bleek het inderdaad zo te zijn: er liepen levende luizen en de neten waren niet te tellen. Gelukkig zat het ‘wat-te-doen-bij-luizen-plan” nog in grote lijnen in mijn hoofd. Matthijs ging bij de dienstdoende apotheek spullen halen en ik ging Kira uitgebreid kammen.
Kira was zondag toen ik ze ontdekte net een half uurtje hier nadat ze drie weken met haar vader vakantie had gevierd dus ik hoefde gelukkig niet bang te zijn dat die k%#*&-beesten zich overal al in huis hadden verschanst. Ze heeft ze waarschijnlijk als verstekelingen meegenomen uit Aruba. Maar ik moest wel even haar gangen nagaan om te bedenken wie er allemaal gewaarschuwd moest worden.
Voor nu tekent het op een hele vervelende manier onze vakantie: twee keer per dag alle haren, lokje voor lokje, van wortel tot punt kammen met de netenkam. Als je dus ergens af hebt gesproken, moet je zeker een half uur eerder opstaan. Dit moeten we zeker twee weken volhouden. Dat is niet wat je wil in de vakantie!
Iedere dag het beddengoed in de was of een half uur in de droger. Vandaag maar een extra keertje heel erg grondig het huis stofzuigen. Gisterenavond toch maar weer een extra behandeling met luizendodende shampoo en óveral bij nadenken. Niks geen zorgeloos weekje met z’n tweetjes! Ik heb na deze vakantie gewoon vakantie nodig!
Voor Kira is het ook zó naar. Twee keer per dag je een half uur zitten te vervelen, is niet echt wat ze zich voor had gesteld van de vakantie. Ze moet haar haren in een vlecht of knot terwijl ze los haar veel leuker vindt en ik zit constant op te letten of ze niets doet dat de luizen ten goede zou kunnen komen. En het is gewoon niet leuk dat je luizen hebt!
Hopelijk zijn we ze snel de baas en doen andere ouders ook zo zorgvuldig zodat na de vakantie de school luizenvrij kan beginnen en het geen vervelende vicieuze cirkel wordt!
Op naar weer een kamsessie!
7 opmerkingen:
Ik had nog nooit luizen gezien, tot ik ze uit Kira's haar aan het kammen was. Het is zo vervelend voor haar, zo frustrerend. Hopelijk zijn de luizen snel verdwenen en kunnen we toch nog een beetje vakantie vieren.
Bah bah bah, niet leuk, houterdemoetmarin!!!!
Kus
En dan gaat je moeder er ook nog eens over op internet schrijven! En dat komt dan ook weer op hyves en dan weet iedereen het! Wat een vervelende moeder!!!
Maar... jekkes zeg! Dat wil je inderdaad niet. Sterkte! Vooral voor Kira natuurlijk!
Twee keer per dag is heel rigoreus, bij ons hebben ze het over een paar keer per week uitkammen, bijv. vóór de televisie 's avonds.
Eén keer per dag kan, maar dan heb je toch weer kans dat er tussendoor luizen uit de neten komen en meteen aan het leggen slaan. Dat zijn dan per luis weer 6 neten extra.
Bij de televisie zou ik alleen maar doen als je geen stoffen bank hebt waar de luizen en neten zich kunnen verschuilen tot er een nieuw slachtoffer gaat zitten.
Zolang we nog levende luizen tegen komen, nemen we geen enkel risico!
Ik heb ze als kind ook een keer gehad, kan me ook de luizenkam herinneren en het dodende goedje, wist niet dat ze inmiddels zo resistent waren. Haar kort knippen is zeker onbespreekbaar? zou het wel wat makkelijker maken. Nou heel veel sterkte en killkillkill die krengen!
Heel veel sterkte voor de arme Kyra dan. Ik heb me er gelukkig nog niet in hoeven verdiepen maar het blijft een van de grotere angsten, dat de kinders het krijgen.
Een reactie posten