Haarlems avontuur

Het is 10 voor negen. We zijn er klaar voor: ons Grote Avontuur gaat beginnen. We stappen in het Monster en rijden naar de straat die ik tot nu toe alleen nog maar van Monopoly kende. Een klein beetje gekriebel voel ik toch wel, maar het is een stuk minder dan dat ik van mezelf gewend ben als ik iets ga ondernemen dat ik nog nooit eerder gedaan heb. Matthijs heeft nergens last van, weet volgens mij niet eens wat zenuwen zijn. Het werkt heerlijk aanstekelijk op mij. Ik heb er zin in, we hebben er zin in!
Als we binnenkomen, doen we maar een beetje wat de andere aanwezigen ook doen. Er is niet echt iemand om ons te ontvangen, maar echt moeilijk kan het niet zijn, toch?! Jas ophangen, naar binnen lopen, dit kunnen we best! De vorige groep is nog bezig en we gaan ergens zitten om de kunst een beetje af te kijken. De termen die we voorbij horen komen duizelen ons soms. Zouden wij dit over een tijdje ook kunnen? Gelukkig horen we dat het derdejaars zijn die nu de vloer onveilig maken en hebben we dus nog even.
Als het onze tijd is, maken de gevorderden de vloer vrij voor ons beginners. Vijf andere stellen betreden met ons schoorvoetend de ruimte. We mogen nog even op een bankje plaatsnemen terwijl Frank ons het een en ander uitlegt. Het enige dat hij vertelt wat ik niet leuk vind, is dat er vrij weinig aanmeldingen zijn voor deze maandagavondgroep en dat het nog niet helemaal zeker is dat we door kunnen gaan. Wij hebben zelf geen andere mogelijkheid dus het is voor ons maar hopen dat er zich nog wat meer mensen aan gaan melden.
Maar dan is het toch echt tijd om te gaan staan. Na een voorzichtig begin waarbij we op veilige afstand van elkaar elk ons ding doen, is het al weer veel te snel pauze. Na de pauze bouwen we langzaam voort op het geleerde en dan is het tegen elf uur eindelijk zover. Frank en zijn ‘hulpmeisje’ doen nu het echte werk voor. Wij doen het na en dan kijken we elkaar aan. Tussen het getel, gedenk (en dat mág ik helemaal niet, mijn zwaarste dobber wordt ‘alleen maar volgen’) en gegiechel door, realiseren we het ons ineens:
We dansen!